Από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις συμβολής της πληροφορικής στην ιατρική, ήταν εφεύρεση της αξονικής τομογραφίας. Η πληροφορική έδωσε την δυνατότητα επεξεργασίας των πληροφοριών, που προκύπτουν από πολλές απλές ακτινογραφίες
και ανασύνθεσής τους σε νέες εικόνες πρωτόγνωρες για την εποχή τους. Η χρήση των ίδιων ή πιο εξελιγμένων αλγορίθμων επεξεργασίας σε σήματα από μαγνητικό συντονισμό έφερε στην καθημερινή κλινική πράξη την μαγνητική τομογραφία ή οποία λόγω της ευκρίνειας που διαθέτει δίνει σχεδόν ανατομικές εικόνες των υπό μελέτη ιστών. Η μαγνητική τομογραφία και άλλες νεότερες πιο εξελιγμένες απεικονιστικές μέθοδοι δεν θα υπήρχαν χωρίς την πληροφορική. Η ευρεία χρήση τους άλλαξε και τον τρόπο εργασίας των νευρολόγων. Σήμερα, δε δίνεται το ίδιο βάρος όπως πριν από 20 χρόνια στην νευρολογική κλινική εξέταση, ως μεθόδου εντόπισης μιας βλάβης. Οι νευρολόγοι επαφίενται στη αξονική ή μαγνητική τομογραφία, οι οποίες εκτός από την αποκάλυψη της τοπογραφίας της βλάβης, πολλές φορές επιτρέπουν και την ακριβή διάγνωση της υποκείμενης νόσου.
Πέρα από τις διαγνωστικές αυτές μεθόδους η πληροφορική έφερε μια άλλη επανάσταση στην απεικονιστική διάγνωση. Αυτή αφορά την αποθήκευση, διακίνηση και διαχείριση της ιατρικής εικόνας από συστήματα PACS (picture archiving and communication systems) τα οποία την διανέμουν σε όλα τα τμήματα ενός νοσοκομείου.
Τα συστήματα αυτά βασίζονται στο πρωτόκολλο DICOM (Digital Imaging and Communications in Medicine), το οποίο θεσπίστηκε από τον οργανισμό NEMA και μέσω αυτού επικοινωνούν με ακτινοδιαγνωστικά μηχανήματα και συλλέγουν τις εικόνες που προκύπτουν από τις εξετάσεις των ασθενών. Οι εικόνες αυτές είναι ορατές και επεξεργάσιμες από τους ακτινοδιαγνώστες με πολλούς τρόπους. Πολλά από τα συστήματα αυτά, μπορούν να κάνουν τρισδιάστατη αναπαράσταση μιας μαγνητική τομογραφίας, με δυνατότητα περιστροφής, έτσι ώστε η ακτινολογική εκτίμηση να είναι πιο αποτελεσματική και πιο αυτονόητη. Τα συστήματα αυτά, αποθηκεύουν τις εικόνες σε σκληρούς δίσκους καταργώντας τα φιλμ και μειώνοντας το κόστος λειτουργίας ενός ακτινολογικού τμήματος. Ταυτόχρονα, η αποθηκευμένη εικόνα δεν «χάνεται» όπως ένα φιλμ και είναι διαθέσιμη τόσο στους ακτινολόγους όσο και στους κλινικούς γιατρούς σε περίπτωση που ο ασθενής χρειαστεί να νοσηλευτεί ή να εξεταστεί στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου στο μέλλον.